Σίγουρα δεν πρόκειται για ένα εύκολο ή απλό θέμα. Κάθε άλλο μάλιστα.
Οι τελευταίες υπουργικές αποφάσεις που ήταν σε ισχύ από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα, απαγόρευαν στους κατοίκους οποιαδήποτε δραστηριότητα στην πρώτη ζώνη προστασίας. Οι περιουσίες τους λοιπόν είχαν αχρηστευθεί...
Η αλλαγή που επέρχεται επιτρέπει την κατασκευή ισόγειων βοηθητικών χώρων για την εξυπηρέτηση αγροτικών εργασιών, μέχρι δεκαπέντε τετραγωνικά, με μέγιστο ύψος τα τρία μέτρα και σε αγροτεμάχιο δέκα στρεμμάτων. Και όλα αυτά, μετά την έγκριση των αρχαιολογικών υπηρεσιών.
Πολλοί είναι αυτοί, που έχοντας πιθανόν το χάρισμα από το αρχαίο μαντείο, βλέπουν από τώρα καταστροφικές συνέπειες..
Βέβαια, αιώνες τώρα και πριν θεσπιστεί καμία ζώνης προστασίας, κανένας από τους κατοίκους της Δωδώνης δεν αλλοίωσε το τοπίο, δεν βεβήλωσε την κοιλάδα, δεν έχτισε σε απόσταση αναπνοής από τον αρχαιολογικό χώρο.
Κι όλα αυτά έγιναν από σεβασμό.
Αντιθέτως στα χρόνια που πέρασαν, υπουργοί, πολιτικοί παράγοντες, υπηρεσιακοί παράγοντες και πολλοί άλλοι, ήταν αυτοί που εγκατέλειψαν την Δωδώνη, την απαξίωσαν μέσα από μεθοδευμένες ενέργειες και κινήσεις και θέλησαν να την αφήσουν στην λησμονιά.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα που μπήκαν σε εφαρμογή οι αυστηρές απαγορεύσεις, δεν έγινε απολύτως τίποτα για την αναβάθμιση της Δωδώνης, για την προβολή που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα αυξημένο ρεύμα επισκεψιμότητας και ενίσχυση του τοπικού εισοδήματος.
Αντίθετα το 1998 έκλεισε το αρχαίο θέατρο, για χρόνια δεν έγινε εφικτή ούτε μία παράσταση και για ακόμη περισσότερα χρόνια οι κάτοικοι ήταν θεατές στις επιστημονικές έριδες για την αναστήλωση του μνημείου.
Η ολοκλήρωση της αναστήλωσης πιθανόν να είναι πραγματικότητα μετά το 2020. Και βέβαια δεν αρκεί...
Δεν φτάνει για να γίνει η Δωδώνη... Επίδαυρος, Ολυμπία ή Βεργίνα.
Θα πρέπει να συνοδευτεί από συγκεκριμένο ανασκαφικό πλάνο, από πλάνο προβολής, από πλάνο εκδηλώσεων που μπορούν να δημιουργήσουν τουριστικό ρεύμα, από την ίδρυση μουσείου, όπως συμβαίνει σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και την επιστροφή των εκατοντάδων ευρημάτων που βρίσκονται στα υπόγεια του μουσείου της Αθήνας, κι από πολλά σε άλλα...
Και σ' αυτά πρέπει και μπορούν να πρωτοστατήσουν οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου. Αν γίνουν πράξη είναι σίγουρο ότι κανένας κάτοικος της Δωδώνης δεν θα έχει την παραμικρή αντίρρηση στο ασφυκτικό πλαίσιο προστασίας. Είναι επίσης σίγουρο ότι όλοι θα γκρεμίσουν τις αποθήκες των δεκαπέντε τετραγωνικών που μπορεί να έχουν χτιστεί.... Οι φόβοι ότι τα δεκαπέντε μέτρα μπορεί να γίνουν περισσότερα δεν μπορούν να αποτελούν επιχείρημα, από τη στιγμή που οι υπηρεσίες θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους και θα μεριμνούν για τους απαραίτητους ελέγχους.
