Οι 57 νεκροί του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, στην πλειονότητα τους νέοι και νέες, είναι θύματα μιας εγκληματικής πολιτικής.
Μιας πολιτικής που αποψίλωσε και εν τέλει διέλυσε τις Δημόσιες Σιδηροδρομικές συγκοινωνίες προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Που αδιαφόρησε για συστήματα και κανονισμούς ασφαλείας απαξιώνοντας στη πράξη ακόμη και την ανθρώπινη ζωή, προκειμένου να διατηρηθούν τα κέρδη των ιδιωτών αλλά και τα δημόσια έσοδα να διατεθούν στις «απευθείας αναθέσεις των ημετέρων».
Το «ατύχημα» στα Τέμπη αποκάλυψε την αλήθεια του επιτελικού κράτους. Όπως απέδειξε ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την πανδημία, την ενεργειακή κρίση και την εκτίναξη των τιμών πρόκειται για ένα κράτος που λειτουργεί ως διαχειριστής και μεσολαβητής ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Πρόκειται για ένα έγκλημα του «επιτελικού κράτους», της συστηματικής διάλυσης του Δημοσίου, της γενικευμένης διαφθοράς και της εκχώρησης κρίσιμων δομών του, στην Ιδιωτική κερδοσκοπία.
Βιώσαμε και βιώνουμε τις τραγικές συνέπειες αυτών των πολιτικών.
Οφείλουμε όμως να δούμε πως μέσα όμως σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον της αναξιοκρατίας, και τη γενικευμένης διαφθοράς υπάρχει κι ένα άλλος κόσμος ελπίδας. Αυτός της οργανωμένης συλλογικής δράσης των εργαζομένων και των συνδικάτων. Των συνδικάτων που απαξιώθηκαν και λοιδορήθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά που εδώ, όπως και πριν στη πανδημία ανέδειξαν έγκαιρα τους κινδύνους και νοιάστηκαν για τις ζωές των ανθρώπων, αγωνίστηκαν για αυτές για να βρεθούν αντιμέτωποι με τις απαγορεύσεις και τις διώξεις του Ν. Χατζηδάκη.
Διεκδικούμε
Εργασία με δικαιώματα
-να μη συγκαλυφθούν οι ευθύνες για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη
-να σταματήσουν οι Ιδιωτικοποιήσεις και κρίσιμοι τομείς που αφορούν Δημόσια Αγαθά και Υπηρεσία να επανέλθουν στον έλεγχο του Δημοσίου
-να μην αποτελεί το κράτος λάφυρο των κυβερνώντων. -για αξιοκρατία, και διαφάνεια παντού
