«Αλλαγή πλεύσης» για τους φανατικούς εργένηδες δημιουργεί η πανδημία. Την ώρα που οι παντρεμένοι τους ζηλεύουν και τους… μακαρίζουν, που έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τις ερωτικές τους περιπέτειες, αλλάζοντας σεξουαλικούς/κές συντρόφους, χωρίς να δίνουν λογαριασμό πουθενά, εκείνοι κατά βάθος αναζητούν… το λιμάνι τους.
Η πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα έχουν αλλάξει άρδην το τοπίο (και) στις ερωτικές σχέσεις, καθώς αναγκάζουν όλους να περνούν πολλές περισσότερες ώρες στο σπίτι, αποφεύγοντας τις διαπροσωπικές επαφές, εκτός κοινωνικής «φούσκας». Σε αυτό το πλαίσιο έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα ευρήματα της νέας έρευνας του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, τα οποία δείχνουν ότι, στις παρούσες συνθήκες, η μονογαμία είναι «το δέκα το καλό».
Στην έρευνα συμμετείχαν 800 άτομα, άνδρες και γυναίκες, ηλικίας από 25 έως 44 ετών. Από αυτούς το 31,50% είναι άγαμο, το 29,50% έγγαμο, το 22,75% είναι σε σχέση και το 13,25% συμβιώνει με τον/τη σύντροφό του.
Τι διαπιστώθηκε λοιπόν; Ότι η καραντίνα θέλει δύο και ότι οι ισχυροί δεσμοί, που ενώνουν τα ζευγάρια, είναι το ζητούμενο μεταξύ των εργένηδων, που αρχίζουν και ξανασκέφτονται ότι η δέσμευση δεν είναι και τόσο κακή ιδέα τελικά. Ίσως να είναι και μονόδρομος…
Παρά την εντύπωση πως ο γάμος είναι ένας θεσμός όχι και τόσο πετυχημένος -αφού οι μισοί γάμοι διαλύονται στους πρώτους έξι μήνες- και παρά τη γενική εντύπωση πως στον γάμο δεν είναι όλα ρόδινα, λόγω των οικονομικών και των κοινωνικών συνθηκών, που περνά η χώρα μας, τα στοιχεία διαψεύδουν την κρατούσα άποψη.
Η πιο σοβαρή αιτία για τη μεταστροφή του κόσμου στην έγγαμη ζωή μοιάζει να μην είναι άλλη, παρά ο φόβος της μοναξιάς, που επιδεινώθηκε με τους περιορισμούς κατά την διάρκεια της πανδημίας.
«Πολλοί παντρεμένοι ζουν σαν ελεύθεροι πολιορκημένοι αυτόν τον καιρό, λιοντάρια σε κλουβί», εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος, δρ Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
«Έχουν κουραστεί από την κλεισούρα και από τους περιορισμούς και δεν θέλουν να βρίσκονται τόσες ώρες μαζί με το ταίρι τους, νιώθουν ότι δεν έχουν πια τίποτα να πουν. Οι αδέσμευτοι, από την άλλη, φαίνεται ότι λαχταρούν την εγγύτητα της μόνιμης σχέσης. Ακόμη και οι φανατικοί εργένηδες κάνουν δεύτερες σκέψεις και μπαίνουν στον πειρασμό να σκέφτονται να ξεκινήσουν κάτι «σοβαρό», μόλις αρθούν τα μέτρα και επιστρέψει μιας κάποιας μορφής κανονικότητα».
Είναι ενδεικτικό ότι στην ερώτηση «Είναι προτιμότερο να είναι ελεύθερος ή δεσμευμένος κανείς υπό τις παρούσες συνθήκες;», το 74,50% απάντησε ότι είναι καλύτερο να είναι κάποιος δεσμευμένος. Το 25,50% απάντησε ότι είναι προτιμότερο να είναι κάποιος ελεύθερος.
Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος, που παρατηρείται αύξηση στις άδειες γάμου αυτό το διάστημα.
«Η ανάγκη να αντιμετωπιστεί το lockdown με συντροφιά μοιάζει να είναι η αιτία, που οδηγεί σε αύξηση των αιτήσεων γάμου, με αποτέλεσμα τα ζευγάρια να μην βρίσκουν Σαββατοκύριακο ελεύθερο για να τελέσουν το μυστήριο», λέει ο κ. Κωνσταντινίδης.
Και προσθέτει: «Η υποψία ότι η υποχρεωτική συμβίωση θα οδηγούσε σε διάλυση των γάμων, λόγω των συγκρούσεων και της βίας, που περιεγράφηκε και στη χώρα μας (αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας κατά 20%), μοιάζει να μην επιβεβαιώνεται, αφού με τη νέα αυτή έρευνα παρατηρείται αύξηση της επιθυμίας για μακροχρόνια συγκατοίκηση και, κυρίως, για γάμο».
Όπως ήταν αναμενόμενο, για περίπου τους μισούς συμμετέχοντες στην έρευνα, η καραντίνα δεν αλλάζει και πολλά στην ερωτική τους ζωή.
Στην ερώτηση «Εάν είστε ελεύθερος/η, κατά την περίοδο του εγκλεισμού πώς ήταν η σεξουαλική σας δραστηριότητα;», το 46,25% είπε πως έχει σταθερή σεξουαλική δραστηριότητα, θέλοντας και μη.
Για το 22,75% η σεξουαλική δραστηριότητα μειώθηκε και για το 11,75% μειώθηκε πολύ. Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Το 13,75% ομολόγησε ότι στην φάση του εγκλεισμού κάνει περισσότερο σεξ. Το δε 5,55% «του δίνει και καταλαβαίνει». Όταν στην εξίσωση όμως προστεθούν και οι παντρεμένοι, τα δεδομένα αλλάζουν σημαντικά: Σχεδόν 1 στους 2 ερωτηθέντες επί του συνόλου, αναφέρουν ότι η συχνότητα των επαφών τους μειώθηκε λιγότερο ή περισσότερο κατά την διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας.
Πέρα από την συχνότητα των ερωτικών επαφών, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα του φόβου και των περιορισμών δείχνει να επηρεάζει και την ερωτική διάθεση καθεαυτή, με ποσοστό πάνω από 25% να αναφέρει σημαντική μείωση της επιθυμίας για σεξ. Αυτό απεικονίζεται ανάγλυφα και στην ικανοποίηση από την ερωτική ζωή τον τελευταίο χρόνο με τέσσερις στους δέκα άνδρες και σχεδόν μια στις δυο γυναίκες να μην είναι ικανοποιημένοι από την ερωτική τους ζωή.
Ο Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος Χρήστος Φλιάτουρας, που συμμετείχε στην έρευνα, σχολίασε σχετικά: «Αυτό που, τελικά, ζητάνε οι άνθρωποι, είναι η εγγύτητα, η σταθερότητα, η συντροφικότητα και - γιατί όχι; - η αγάπη. Η πανδημία έδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο ότι οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις είναι αυτό, που θέλουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Όσο για το σεξ αυτό καθαυτό, σίγουρα προσφέρει χαρά, αλλά στη ζυγαριά της ευτυχίας η πλάστιγγα γέρνει στη συντροφικότητα και όχι στους πολλούς και διαφορετικούς εραστές».
Όπως επισημαίνει ο Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν οι επτά στους δέκα απαντάνε απερίφραστα ναι στην ερώτηση «Σύμφωνα με μελέτες οι έγγαμοι τείνουν να είναι πιο ευτυχείς από τους άγαμους. Συμφωνείτε με αυτή την διαπίστωση;». Όχι λέει το 35,5%.
Ο κ. Φλιάτουρας διασαφηνίζει: «Παλιότερα η μοναχική ζωή έβρισκε υποκατάστατα στις φιλίες, στις παρέες, στα μπαρ, ακόμη και τα φιλικά τραπεζώματα στα σπίτια. Με την πανδημία αυτά περιορίστηκαν δραστικά και ίσως γι’ αυτό οι Έλληνες προτίμησαν τα δεσμά του γάμου, ακόμη κι αυτοί που ήταν φανατικοί εργένηδες».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μείωση στις «ριψοκίνδυνες» σεξουαλικές συμπεριφορές, καθώς ο φόβος του κορωνοιού και η ραγδαία μετάδοσή του αποθαρρύνουν το 80% των ανύπαντρων από το ευκαιριακό σεξ, οδηγώντας τους σε εναλλακτικές μορφές φλερτ και σεξουαλικής ικανοποίησης. Οι διαδικτυακές αναζητήσεις συντρόφων, το εικονικό σεξ και τα ερωτικά βοηθήματα βρίσκονται στην κορυφή των εναλλακτικών αυτών μεθόδων, με τον ίδιο τον ΠΟΥ σε επίσημη οδηγία να συνιστά ανεπιφύλακτα τον αυνανισμό σαν προτιμώμενη μορφή ικανοποίησης για να τηρηθεί η κοινωνική απόσταση (social distancing), που φαίνεται να είναι η πιο ασφαλής προφύλαξη από τον κορωνοϊό.
Η ανθρώπινη φύση παρουσιάζει συμπεριφορές αγέλης, ακόμη και στη σύγχρονη εποχή. Αυτό, που φοβάται περισσότερο ο άνθρωπος, δεν είναι ο θάνατος, που δεν γνωρίζει πότε θα συμβεί, αλλά η μοναξιά, που βιώνεται πολύ πιο έντονα στις συνθήκες εγκλεισμού και περιορισμού της κοινωνικότητας.
«Άρα ο φόβος φυλάει τα έρμα. Καλύτερα στο κοπάδι, γιατί έξω καραδοκεί ο λύκος, που θέλει τη συντροφικότητα για να τον τρομάξεις», καταλήγει ο Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.